Σημαντικό θέμα συζήτησης κάθε Σεπτέμβρη, αλλά και από Φλεβάρη (που έχει δωθεί ήδη χρόνος στο παιδί για προσαρμογή και τυχόν βελτίωση), είναι το αν και κατά πόσο , κάποια παιδιά απλώς παρουσιάζουν μια τεμπελιά ή αδιαφορία για τα σχολικά τους καθήκοντα ή αν αντιμετωπίζουν κάποια μαθησιακή δυσκολία. Είναι πραγματικά ένα καίριο θέμα που απαιτεί λύση, καθώς επηρεάζει, όχι μόνο την ακαδημαική πορεία ενός παιδιού, αλλά και την ψυχολογική. 

Αρθρογράφος: Μένια Τζινιέρη  [ειδική παιδαγωγός]

Κάποιοι από τους σημαντικότερους λόγους ύπαρξης μια διάγνωσης είναι οι παρακάτω:

1. Εξηγώντας με ειλικρίνεια στο παιδί ποια, ακριβώς, μαθησιακή δυσκολία αντιμετωπίζει, καταφέρνουμε να πάρουμε από πάνω του ένα μεγάλο βάρος και να του δώσουμε την ανακούφιση που χρειάζεται. Έρχεται η απενεχοποίηση και στη συνέχεια η ενδυνάμωση της αυτοπεποίθησής του, καθώς αντιλαμβάνεται ότι δεν υπολείπονταν σε κάτι τόσο καιρό, ούτε έχει λιγότερες ικανότητες από τους συμμαθητές του και για αυτό δεν μπορούσε να ανταποκριθεί το ίδιο στις σχολικές επιδόσεις. Χρειάζεται απλά κάποιον να του δείξει, έναν διαφορετικό τρόπο μάθησης, βασισμένο στις δικές του ανάγκες και δυνατότητες.
2. Με την ίδια λογική, η διάγνωση δίνει και στους γονείς τη γνώση του, “πώς να βοηθήσουν το παιδί τους έμπρακτα” και να βγάλουν παράλληλα την ενοχή από πάνω τους για τα πιθανά λάθη τους κατά τη διάρκεια της μελέτης του παιδιού. Αποκαθιστάται έτσι η σχέση γονέα -παιδιού, ειδικά με τον γονέα που έχει αναλάβει τον ρόλο να διαβάζει το παιδί και να το προετοιμάζει για τα καθήκοντα της επόμενης μέρας στο σχολείο.
3. Επίσης , η διάγνωση θα δώσει πολλές πληροφορίες στους εκπαιδευτικούς που πλαισιώνουν το παιδί, ώστε να το βοηθήσουν με τον καλύτερο και σωστότερο, για αυτό, τρόπο. Επόμενο βήμα, είναι να κάνουν το σχολικό πλαίσιο της τάξης κατάλληλο και φιλόξενο, και να προσαρμόσουν τη διδασκαλία, αλλά και τις απαιτήσεις τους, σύμφωνα με τις μαθησιακές ανάγκες του παιδιού. Στόχος είναι όχι μόνο η διεκπεραίωση των απαιτήσεων της τάξης, αλλά και η ενίσχυση του παιδιού ώστε να αναλάβει με τη συμμετοχή του, ενεργό ρόλο στο σχολικό περιβάλλον του.
4. Τέλος, επειδή ζούμε σε δύσκολους -οικονομικά- καιρούς και είναι ήδη πολλά τα μηνιαία έξοδα που καλούνται οι γονείς να φέρουν εις πέρας για την οικογένεια τους, η ύπαρξη διάγνωσης απο δημόσιο ή ιδιωτικό φορέα, δίνει την δυνατότητα οικονομικής στήριξης από τα εκάστοτε ασφαλιστικά ταμεία. Επιπλέον, δίνει την δυνατότητα στο παιδί να παρακολουθεί τμήμα ένταξης, τη  δυνατότητα παροχής  παράλληλης στήριξης αν αυτό θεωρηθεί απαραίτητο, είτε ακόμα και την απαλλαγή από τις γραπτές εξετάσεις  και την αντικατάστασή τους από προφορικές. 

Όπως έχει ολόσωστα πει και η σπουδαία παιδαγωγός Μαρία Μοντεσόρι: 

«Αν το παιδί δεν μπορεί να μάθει με τον τρόπο που το διδάσκουμε, τότε πρέπει να το διδάξουμε με τον τρόπο που μπορεί να μάθει.»

Είναι βασικό λοιπόν να είμαστε έτοιμοι και ανοιχτοί στην αξιολόγηση ενός παιδιού, έτσι ώστε αν προκύψει κάποια ιδιαίτερη μαθησιακή ανάγκη, να μπορούμε να το βοηθήσουμε έγκαιρα και λειτουργικά.